به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این منبع عظیم آب در ۴۰۰ مایلی زیر زمین مدفون است، بنابراین قابل دسترسی نیست؛ بعلاوه، در داخل یک سنگ آبی به نام “رینگ وودیت” در قسمت پشتی زمین قرار دارد که به عنوان نوعی اسفنج برای آن بدنه عظیم H۲O عمل می‌کند. بنابراین این یک مایع، جامد یا گاز نیست، […]
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این منبع عظیم آب در ۴۰۰ مایلی زیر زمین مدفون است، بنابراین قابل دسترسی نیست؛ بعلاوه، در داخل یک سنگ آبی به نام “رینگ وودیت” در قسمت پشتی زمین قرار دارد که به عنوان نوعی اسفنج برای آن بدنه عظیم H۲O عمل می‌کند. بنابراین این یک مایع، جامد یا گاز نیست، بلکه چهارمین ساختار مولکولی آب است که در داخل سنگ گوشته قرار دارد.
استیو جاکوبسن، ژئوفیزیکدان، که بخشی از این کشف بزرگ بود، گفت: «رینگ‌وودیت مانند اسفنجی است که آب را خیس می‌کند، چیزی بسیار ویژه در ساختار بلوری رینگ‌وودیت وجود دارد که به آن اجازه می‌دهد هیدروژن را جذب کند و آب را به دام بیاندازد». این ماده معدنی می‌تواند حاوی مقدار زیادی آب در شرایط گوشته عمیق باشد.
این سنگ آبکی توسط دانشمندان دانشگاه نورث وسترن در ایلینوی با استفاده از لرزه‌سنج‌ها برای اندازه‌گیری امواج ناشی از زلزله در سراسر ایالات متحده کشف شد. آنها در تحقیقات خود دریافتند که امواج به سطح زمین محدود نمی‌شوند، بلکه در سراسر هسته سیاره حرکت می کنند.
با اندازه‌گیری سرعت و عمق این امواج، محققان توانستند دریابند که آب در چه نوع سنگ‌هایی قرار دارد؛ در نهایت روی رینگ‌وودیت فرود آمدند. تحقیقات نشان داده‌است که رینگ‌وودیت می‌تواند تا ۱.۵ درصد آب داشته باشد.
اگر رینگ‌وودیت در زیر سطح، فقط ۱ درصد آب در ساختار مولکولی خود داشته باشد، به این معنی است که سه برابر بیشتر از تمام اقیانوس‌های روی سطح زمین آب در خود نگه می‌دارد.
این کشف می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا چگونگی شکل گیری زمین را تعیین کنند و این نظریه را تقویت کند که آب زمین به جای سیارک‌ها و دنباله دارها “از درون” آمده‌است.
منبع: unilad
۲۲۷۲۲۷
